Η τραγική ειρωνεία είναι ότι, μόλις πριν από ένα μήνα, η περιοχή διακρίθηκε διεθνώς με την ένταξή της στον κατάλογο των Ευρωπαϊκών Γεωπάρκων της UNESCO, γεγονός που δημιούργησε σημαντικές προοπτικές για ανάπτυξη, αλλά η πραγματικότητα διέψευσε κάθε ελπίδα.
Απροστάτευτο
Οι επιπτώσεις από την αναστολή της δράσης του φορέα μπορούν να αποβούν μοιραίες για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη προστατευόμενη περιοχή της χώρας, καθώς η τεράστια έκταση, που καλύπτει σχεδόν δύο εκατομμύρια στρέμματα, έχει μείνει το τελευταίο διάστημα εντελώς αφύλακτη. Τα τέσσερα οχήματα που έχει στη διάθεσή του ο φορέας για να κάνει περιπολίες είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης καυσίμων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επαρκής πυροπροστασία.
«Η αδυναμία φύλαξης δίνει πρόσφορο έδαφος στους καταπατητές που καραδοκούν και τους οποίους δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πια», λέει ο πρόεδρος του φορέα διαχείρισης Βίκου - Αώου και πρόεδρος των εργαζομένων στους φορείς διαχείρισης πανελλαδικά, Μιχάλης Βάκκας.
Κανονικά, τα χρήματα για τη λειτουργία του φορέα θα έπρεπε να έχουν δοθεί από τις αρχές του 2010, ωστόσο εξαιτίας της γραφειοκρατίας στο ταμείο δεν έχει φτάσει ακόμη ούτε ένα ευρώ. Ετσι, οι 18 εργαζόμενοι έχουν μείνει απλήρωτοι 8 μήνες, καθώς τα λιγοστά χρήματα που υπήρχαν αδιάθετα από την περσινή προγραμματική περίοδο διατέθηκαν για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς τις οποίες ο φορέας είναι αδύνατο να εκταμιεύσει τα χρήματα για το 2010, όταν φυσικά αυτά δοθούν.
Σε κάθε φορέα αναλογούν 4,7 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα δοθούν τμηματικά έως το 2015 και θα διαχειριστούν από τους φορείς για την κάλυψη όλων των δαπανών για τις δράσεις και των λειτουργικών εξόδων. «Η κατάσταση είναι τραγική. Σε λίγο δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε ούτε τη ΔΕΗ, ούτε για τη θέρμανση, αλλά ούτε και να έρθουμε στη δουλειά γιατί δεν θα έχουμε βενζίνη για τα δικά μας αυτοκίνητα», εξηγεί ο Μ. Βάκκας.
Οι εξαιρέσεις
Στην ίδια δυσμενή θέση βρίσκονται σχεδόν όλοι οι φορείς διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας, με εξαίρεση τρεις, στους οποίους έχουν καταβληθεί κάποια από τα χρήματα. Στη Δαδιά οι εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν 15 μήνες και στη Ροδόπη 10. Και στους δύο αυτούς φορείς, το προσωπικό έχει προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, κάτι το οποίο σκέφτονται σοβαρά να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι φορείς εάν δεν υπάρξει άμεση λύση για τη χρηματοδότησή τους.
Η τραγική κατάσταση που επικρατεί αποδεικνύεται και από διάφορα κωμικοτραγικά περιστατικά όπως η πρόσφατη διακοπή του τηλεφώνου στον φορέα διαχείρισης Χελμού - Βουραϊκού λόγω έλλειψης χρημάτων. Τελικά, ο λογαριασμός εξοφλήθηκε από το κοινό ταμείο των εργαζομένων πανελλαδικά. Οπως τονίζουν στελέχη των φορέων, «πάντα υπήρχαν χρονικές περίοδοι που ήμασταν απλήρωτοι, όμως αυτή τη φορά η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο».
Πολλοί, μάλιστα, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν την εργασία τους εάν βρουν καλύτερη δουλειά, παίρνοντας μαζί τους και όλη την τεχνογνωσία που έχουν συσσωρεύσει όλα αυτά τα χρόνια από την επαφή τους με το φυσικό περιβάλλον.
Διαχρονικό πρόβλημα
Η χρηματοδότηση των φορέων διαχείρισης είναι διαχρονικό πρόβλημα, το οποίο έχει απασχολήσει τόσο αυτή την κυβέρνηση όσο και την προηγούμενη, χωρίς όμως να έχει βρεθεί κάποια βιώσιμη λύση. Το ζήτημα αποτελεί συχνό αντικείμενο συζήτησης και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η όποια τόσα χρόνια έχει διαθέσει σημαντικά κονδύλια για τη δημιουργία και τη λειτουργία των φορέων, αλλά δεν μπορεί να καλύπτει και τα πάγια έξοδα για τη συντήρησή τους. Την ευθύνη αυτή, άλλωστε, έχει το ελληνικό κράτος, όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Στο τραπέζι έχουν πέσει διάφορες προτάσεις όπως η συνδρομή των τουριστών σε περιοχές όπου κάτι τέτοιο είναι εφικτό -π.χ. η Ζάκυνθος- αλλά δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης. Το αίτημα των εργαζομένων είναι τουλάχιστον οι λειτουργικές δαπάνες να ενταχθούν στον τακτικό προϋπολογισμό, ώστε να μην διακυβεύεται κάθε τόσο η λειτουργία των φορέων.
πηγή: real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου